Op 3 september 2021 bereikte ons het verdrietige bericht dat Ita Luten was overleden, volkomen onverwacht thuis in haar bed als gevolg van een hartaanval. Van 1981 tot de opheffing in 2011 was ze lid van Kamerkoor Panchanter, waarvan vele jaren voorzitter. Ze organiseerde daarnaast het merendeel van de lustrumreizen, waaronder de opheffingsreis naar Tallinn in 2011.
Op 9 september hielden haar vrienden een afscheidsbijeenkomst in de tuin van Tante Nino, een buurtcentrum waar Ita al jaren nauw bij betrokken was. Goed georganiseerd en anticiperend op allerlei situaties – zo kennen velen van ons haar ook – heeft ze de wens opgeschreven dat er bij haar afscheid veel toespraken en veel muziek zouden klinken. Wegens de coronabeperkingen was er bij de bijeenkomst slechts ruimte voor 100 bezoekers. Panchanter mocht met 16 oud-leden onder leiding van dirigent Wim van Herk twee van onze ’tophits’ zingen: The Shower (Elgar) en Ubi Caritas (Duruflé).
Deze pagina is gemaakt voor de oud-Panchanteurs waarvoor geen ruimte was of die niet konden komen, en voor degenen die er waren en nog eens terug willen kijken. De foto’s en video geven een indruk van de bijeenkomst. Er is een link naar de herinneringspagina op de website van de uitvaartondernemer. Onderaan staat een selectie van de reacties op de mail waarmee we haar overlijden hebben gedeeld.










Veel (oud-)Pan-leden schreven een reactie op het overlijdensbericht dat ze per mail ontvingen. Hieronder een verkorte selectie:
Het bericht is vandaag niet uit mijn gedachten geweest en hoe mooi zou het zijn als we met Panners haar de laatste eer kunnen bewijzen. Hartelijke groeten, ook namens Gerrit, Anja.
Ongelooflijk !! Dit slaat in als een bom. Ita en ik konden het bij Pan altijd super goed vinden en bewaar hele fijne herinneringen aan samen zingen, weekenden met Panchanter en aan de goede gesprekken die we hebben gehad. Groet Richard van Dijk
Ik las net het mailtje over Ita, wat intens verdrietig. Echt een soort doof gevoel, verslagenheid voel ik, echt afschuwelijk. Ita is net als ik van het eerste uur en natuurlijk samen met Karen mijn maatje bij de alten. Sterkte en liefs Ineke
Pan is geen Pan zonder Ita. Dit was niet de reünie die wij voor ogen hadden, maar ook heel erg belangrijk om dit voor haar te kunnen doen als Panchanter. Liefs, Reinilde
Wat een dramatische gebeurtenis. Als het te organiseren valt, doe ik graag mee aan een muzikale nagedachtenis voor Ita. Ita was een van de pijlers onder Panchanter. Groet! Ton
… wat een schok. Ita heb ik al jaren niet gezien maar ze woonde ook in Rotterdam en daardoor had ik het gevoel dat ik ‘altijd’ nog wel eens zou afspreken. Dat kan dus niet meer. Hartelijke groet, Irma
Ben ook verbijsterd door dit verdrietige bericht. Met verdrietige groeten, José
Bedankt voor het doorgeven van dit bericht. Als ik het goed begrijp is het overlijden heel plotseling en zonder ziekbed gekomen. Indien er mogelijkheden zijn voor zingen door een groot koor van Panchanter wil ik graag meedoen. Groeten, Kees
Wat een schok! Vele herinneringen komen boven. Maar ook afspraken die er nog lagen.
Afschuwelijk om te moeten bedenken dat de wereld zonder haar verder moet. Liefs, Frederieke van Os-Hartman
Was paar weken geleden met Ita nog gaan eten… Ita was voor mij een vriendin waarmee het lijntje altijd vanzelfsprekend was hoe lang er ook verstreken was sinds de laatste ontmoeting, gebaseerd op een diepe verbondenheid. Warme groet, Frank
Wat een akelig bericht. Het geeft maar weer aan hoe snel een leven afgelopen kan zijn. Als er iets met Panchanter georganiseerd wordt wil ik graag meedoen. Veel sterkte ermee, Vriendelijke groeten Iris
Voor Ita is dit de mooist denkbare manier om te vertrekken: zonder een lange periode ziekte, lijden, aftakeling en afhankelijkheid. Dat zou niets voor haar zijn, denk ik. Maar wij zitten er nu maar mooi mee. Heel veel sterkte voor jullie, groet met liefs, Annelies (van Gent)
Ik heb hartstikke leuke herinneringen aan Ita. Een betrouwbaar, pittig en tegelijkertijd gevoelig, sociaal iemand, aan wie ik in meerdere opzichten zeker ook een voorbeeld nemen kon, in de tijd dat ik haar ontmoette bij de Panchanter weekenden. Lidwien Pikkemaat
Dat is inderdaad een intens verdrietig bericht dat ik gisteren las. We waren er allebei vanaf het begin bij, in Nijmegen 1981. Ik had me ook verheugd op de reünie in Leuven later dit jaar, die uitgesteld is tot volgend jaar. Veel sterkte en groet, Marc Ammerlaan
… een intens verdrietig bericht. Heb maar weinig meegezongen, maar ik had een enkele keer nog contact met Ita in de afgelopen jaren. Hartegroet, Monique
Ita was een mooi en, zo klein als ze was, ‘groot’ mens. Ze is veel te jong overleden en zal gemist worden. Bedrukte, maar hartelijke groet, Saskia Sterkman
Wat een intens en verdrietig bericht over het overlijden van Ita! Toen Ita is overleden, was ik in Zwitserland op vakantie. Die betreffende woensdag had ik een lange tocht gemaakt naar een top, die ‘Le Chevalier’ wordt genoemd. Dat betekent ‘De ruiter’ en erachter ligt een lange rug, ‘het paard’. Voor mij was jij een aanvoerder, een ruiter die het paard bestuurde. En terwijl ik, na genoten te hebben van het bijna bovenaardse fenomenale uitzicht daar, weer afdaalde naar de bewoonde wereld, nam jij een aantal uren later een sprong in het mysterie. Heel veel sterkte voor jullie allemaal, met het plotselinge verlies van zo’n goede, dierbare vriendin en markante persoonlijkheid. In liefde en muziek verbonden, Klazien
Wat een verdrietig bericht! Veel sterkte allemaal! Liefs, Nanja
Ik hoop dat het een mooi, energiek, muzikaal en memorabel afscheid wordt. Heel veel sterkte hierbij. Hartelijke groeten, Melisande Schurman
…wil ik graag alle betrokkenen bij het plotselinge overlijden van Ita van harte condoleren. Ik vond haar een hele beminnelijke persoonlijkheid, bescheiden, hardwerkend en intelligent. Sabine
Ik wens eenieder die bij het afscheid van Ita donderdag heel veel sterkte! Herman Ulenkate
Wat een ontzettend verdrietig bericht. Jeroen Vellekoop
Ze was niet alleen geliefd bij de leden van Panchanter. Op de condoleance-pagina voor Ita (van de uitvaartonderneming) schreven vele oud-studenten, collega’s en anderen veel waardering voor haar in hun herinneringen.
